به قیمت پانسمان نقره گزارش ، این تیم مطالعاتی برای درک عملکرد ساعت اپی ژنیک، از نمونه های مغز انسان استفاده کرده و این ترفند دقت محاسبه فوق را نسبت به نسخه های قبلی که بر اساس نمونه های خون یا سایر بافت ها بود ، دقیق تر می کند.

در این تحقیق گسترده، داده های متیلاسیون برای ایجاد نشانگرهای زیستی پیری استفاده شد که از آنها به عنوان ساعت های اپی ژنتیکی یاد می شود. محققان می گویند ، از این ساعت ها به طور گسترده ای برای شناسایی تفاوت بین سن تقویمی و سن بیولوژیکی در سلامتی و بیماری ها از جمله تخریب نورون ، زوال عقل و سایر فنوتیپ های مغزی استفاده شده است.

پروفسور جاناتان میل ، سرپرست این تیم تحقیقاتی در گرفتگی ماهیچه رابطه با موضوع فوق گفت: موضوع تحقیقاتی ساعتهای اپی ژنتیکی واقعاً هیجان انگیز بوده و این پتانسیل را دارد که به ما در درک مکانیسم های مربوط به پیری کمک کند.

این ساعت جدید به ما کمک می کند تا دلیل سریع شدن روند پیری در مغز انسان را کشف کنیم. اگرچه این روش به وضوح مدلی نیست که بتواند در افراد زنده مورد استفاده قرار گیرد تا بگوید که آنها با چه سرعتی پیر می شوند، با این حال ما می توانیم آن را روی بافت مغزی اهدا شده قرار دهیم تا به ما کمک کند تا در مورد عوامل درگیر در بیماری های مغزی مانند زوال عقل بیشتر بدانیم.

پژوهشگران برای بررسی دقیق تر این موضوع، یک نشانگر اپی ژنتیکی را تجزیه و تحلیل کردند که به ژن نیواشا ها دستور خاموش یا روشن شدن را می دهد. این نشانگر که به متیلاسیون DNA در قشر انسان شهرت دارد، یک منطقه مغزی مسئول در شناخت و ادراک و همچنین بخشی است که در بیماری هایی مانند آلزایمر درگیر می شود.

محققان در ادامه، ۳۴۷ منطقه متیلاسیون DNA را شناسایی کردند که به طور مطلوبی قادر به تشخیص سن انسان از طریق تجزیه و تحلیل غشای کورتکس مغز است.

محققان این مدل را در مجموعه ای جداگانه از هزار و دویست و بیست و یک نمونه مغز انسان مورد استفاده در مرکز تحقیقات زوال عقل یا همان دمانس (BDR) ، که توسط انجمن تحقیقات آلزایمر بریتانیا تأمین می شد بررسی و در مجموعه داده ای از یک هزار و صد و هفتاد و پنج نمونه خون آزمایش کردند.

در این تحقیق گسترده، داده های متیلاسیون برای ایجاد نشانگرهای زیستی پیری استفاده شد که از آنها به عنوان ساعت های اپی ژنتیکی یاد می شود.

محققان می گویند ، از این ساعت ها به طور گسترده ای برای شناسایی تفاوت بین سن تقویمی و سن بیولوژیکی در سلامتی و بیماری ها از جمله تخریب نورون ، زوال عقل و سایر فنوتیپ های مغزی استفاده شده است.

جما شیربی (Gemma Shireby) ، یکی از پژوهشگران این تحقیقاتی در دانشگاه اکستر در این رابطه گفت: ساعت اپی ژنتیکی بدن به طور چشمگیری از مدل های قبلی در پیش بینی سن بیولوژیکی مغز انسان پیشی گرفته است.

مطالعه ما اهمیت استفاده از بافتی را نشان می دهد که مربوط به مکانیزمی است که می خواهید هنگام ایجاد مدل های ساعت اپی ژنتیک کشف کنید. در این حالت ، استفاده از بافت مغز اطمینان حاصل می کند که ساعت اپی ژنتیکی برای بررسی زوال عقل به درستی تنظیم شده است.

شرح کامل این پژوهش و یافته های به دست آمده از آن در آخرین شماره مجله تخصصی Brain منتشر شده و در اختیار پژوهشگران این حوزه قرار دارد.