به گزارش از عواقب این آسیب‌ها می‌توان به دور شدن مادام‌العمر دانش‌آموزان از فعالیت و ورزش، ترس از فعالیت و ورزش، منزوی شدن و افسردگی آنان، دردهای مزمن و کاهش آمادگی جسمانی اشاره کرد مطالعات نشان می دهد، میزان آسیب ها در ورزش های دبیرستانی کاهش داشته اما آنسفالوتی ترومای مزمن ناشی از ضربه سر در فوتبال بیشتر شده است.

یک مطالعه جدید در امریکا نشان می دهد میزان آسیب های ناشی پانسمان کل اکتیو از ضربات در ورزش های دبیرستانی رو به کاهش است اما میزان ترومای سر رو به افزایش است. محققان دانشگاه کارولینای شمالی دریافتند میزان ضربات وارده به دانش آموزان ورزشکار در دوره دبیرستان در همه رشته های ورزشی 40 درصد کاهش داشته است.

اما طی سال های 2013 تا 2018 میزان آسیب های ناشی از ضربات در فوتبال 18 درصد بیشتر شده است. این امر خطر بروز ترومای موسوم به «آنسفالوپاتی ترومای مزمن» که نوعی عارضه عصبی است که بر اثر ضربات مکرر به سر بوجود می آید را در دانش آموزان افزایش می دهد.

بنا بر تحقیقی که دانشمندان در مرکز پزشکی دانشگاه پیتسبرگ انجام داده اند، حدود یک پنجم ورزشکاران دبیرستانی که ورزش های پربرخورد انجام می دهند دچار ضربه به سر می شوند.

اما پانسمان نقره برای سوختگی تلاش هایی هم برای کاهش این آسیب ها انجام شده است.در حال حاضر تمامی 50 ایالت آمریکا قوانینی را پذیرفته اند که لزوم بازگشت ورزشکاران آسیب دیده به بازی را به حداقل رسانده است.

این تیم تحقیقاتی برای انجام این آزمایش که در مجله journal Pediatrics چاپ شده است، میزان ضربات ورزشی در 20 ورزش دبیرستانی را بررسی کردند.

این ورزش ها شامل بیسبال پسران، بسکتبال، ورزش های میدانی، فوتبال، هاکی روی یخ، چوگان، دو و میدانی، فوتبال آمریکایی، کشتی، بسکتبال دختران، هاکی روی چمن، سافتبال، شنا و شیرجه، دو و میدانی و والیبال بود.

محققان 9 هزار و 500 مورد پیکو اسمیت اند نفیو ضربه را که طی سال های تحصیلی 2013 تا 2014 و 2017 تا 2018 رخ داده بود با استفاده از داده های پایگاه اطلاعاتی مرکز ملی مطالعه و نطارت بر آسیب های ورزش های دبیرستانی ارزیابی کردند. این ضربات در طی تمرین یا بازی رخ داده بود و نیازمند رسیدگی پزشکی و معاینه بود.

میزان ضربات از طریق میزان زمان حضور ورزشکار در تمرین یا مسابقه که می توانست منجر به خطر آسیب مغزی شود اندازه گیری شد. آسیب محققان دریافتند که فوتبال پسران با ضریب 10.40 در هر 10 هزار نفر عامل بالاترین میزان آسیب های مغزی بود و پس از آن فوتبال دختران و هاکی روی یخ پسران بیشترین آسیب ها را داشتند.

در طی مدت این تحقیق با آنکه میزان آسیب ها در رشته های مختلف ورزشی کاهش داشت اما آسیب های وارده به سر در بازی فوتبال افزایش داشت.طی این اعصاب مدت، آسیب های این رشته ورزشی به 33.19 در هر 10 هزار ورزشکار افزایش یافت که 20 درصد افزایش را نشان می دهد.

مطالعات قبلی نشان داده است که ترومای سر می تواند منجر به آنسفالوتی ترومای مزمن عصبی منجر شود.

نوع اول و دوم این تروما علایمی همچون سردرد، تغییر خلق و خو، افسردگی و فراموشی کوتاه مدت را نشان می دهد در حالی که در نوع 3 و 4 ، فرد آسیب دیده حالتی تهاجمی پیدا می کند، به افت حافظه شدید دچار می شود و دچار مشکل در تکلم و از دست دادن توجه می شود.

دکتر اویناش چاندران یکی از نویسندگان این تحقیق و محقق دانشگاه کارولینای شمالی می گوید: این نتایج برای همه کسانی که در ورزش های دبیرستانی سهیم هستند از جمله والدین، مربیان، ورزشکاران و نیز محققان نمایندگی شرکت لوهمن روشه مهم است .

دانشمندان این دانشگاه اعلام کرده اند در تحقیقات بعدی خود قصد دارند روی چگونگی بروز این آسیب ها و میزان اثر بخشی راه های جلوگیری از آنها تحقیق کنند.

منبع: سیناپرس