درمان آسیب دیدگی سر
آسیب دیدگی های وارده به سر خطرناک میباشند. آنها میتوانند منجر به ناتوانایی دائمی ، اختلال روانی و حتی مرگ شوند.بیشتر افراد تصور میکنند آسیب دیدگی های وارده به سر هنگام ورزش و فعالیتهای تفریحی ریسک قابل قبولی است. اما مراحلی وجود دارد که خطر آن را کاهش میدهد و از شما و کودکتان محافظت میکند.
آسیب دیدگی سر چیست؟
آسیب های وارده به سر آسیب دیدگی هایی هستند که به کف سر ، جمجه و یا مغز بر اثر ضربه روحی روانی ، وارد میشوند. ضربه مغزی شایع ترین نوع از آسیب مغزی هنگام ورزش کردن میباشد . هرساله حدود یک و نیم میلیون تا سه و نیم میلیون ضربه مغزی حین فعالیت های ورزشی رخ میدهد. ضربه مغزی نوعی از آسیب تروماتیک مغزی میباشد که هنگام فشرده شدن و یا تکان خوردن مغز رخ میدهد . این هنگامی اتفاق می افتد که دو بازیکن بهم برخورد کنند و یا به زمین بیافتند و سر آنها به جایی برخورد کند. همچنین میتواند نتیجه برخورد لوازم ورزشی به سر بازیکنان باشد.در ورزشهایی مثل فوتبال حتی ضربه به توپ میتواند منجربه ضربه مغزی شود.ضربه مغزی در حالت روانی شخص اختلال وارد میکند و میتواند عملکرد نرمال مغز را مختل کند .چندین ضربه مغزی میتواند اثرات بلند مدت و تاثر گذار در زندگی فرد داشته باشد.
حتما نباید سر شما به جایی برخورد کند تا ضربه مغزی اتفاق بیافتد ، تاثیر بر روی هر قسمت از بدن که باعث فشار بر روی مغز شود کافی است که آسیب مغزی رخ دهد.و لزوما پس از ضربه مغزی شما بیهوش نمیشوید. ضربه مغزی درجه بندی دارد از خفیف تا شدید. گاهی تاثیرات آن را فورا مشاهده میکنید در صورتیکه در سایر موارد تا ساعتها و حتی روزها علائمی دیده نمیشود.
انواع دیگر از مدی هانی آسیب تروماتیک مغزی ، میتوان به خون مردگی اشاره کرد ، که کبودی روی مغز ایجاد میشود که میتواند سبب ورم و غده خونی شود ، و این خونریزی جمع شده و تشکیل لخته خون میدهد. شکستگی جمجمه نوع دیگری از آسیب مغزی میباشد که برروی مغز تاثیر میگذارد. گاهی اوقات با شکسته شدن جمجمه ، استخوان های شکسته شده به مغز فرورفته و سبب خونریزی و انواع دیگر از آسیب های وارده به سر میشوند.
چه ورزش و فعالیت های تفریحی بیشترین خطر را برای ایجاد آسیب های مغزی دارند؟
در سال ۲۰۰۸ ، فعالیتهای نامبرده در زیر بالاترین تعداد آسیب های سر را داشته اند:
- دوچرخه سواری
- فوتبال
- بیسبال و بیسبال با توپ نرم
- بسکتبال
- راندن ماشین های قدرتمند تفریحی مانند حشره ساحلی ( نوعی وسیله تفریحی با چرخها و لاستیک های گسترده ای که برای استفاده در تپه های شنی ، سواحل ویا تفریحی بیابانی طراحی شده) ، کارتینگ و موتور سیکلت های مینیاتوری
طبق انجمن آسیب مغزی آمریکا ، پنج تا از مهمترین فعالیت هایی که موجب آسیب مغزی در کودکان و نوجوانان بین ۵ تا ۱۸ میشود شامل : دوچرخه سواری ، فوتبال ، بسکتبال ، فعالیت های داخل زمین بازی و فوتبال میباشند.
علائم و نشانه های آسیب مغزی چیست؟
- گیجی
- افسردگی
- عدم تعادل و سرگیجه
- دوگانه بینی و تار بینی
- احساس تنبلی و خستگی
- سردرد
- از محصولات مدی هانی دست دادن حافظه
- تهوع
- حساسیت به نور و صدا
- اختلال در خواب
- عدم تمرکز
- مشکل در بخاطر آوردن
علائمی که نشان میدهند آسیب به سر میتواند جدی تر از آسیب مغزی باشند و نیاز به درمان اورژانسی دارد شامل:
- تغییر در سایز مردمک چشم
- مایعی خونی و یا صاف و زلال از دهان ، بینی و یا گوش خارج شود.
- تشنج
- شکل صورت از حالت طبیعی خارج شده باشد.
- کبودی روی صورت
- شکستگی در جمجمه و یا صورت
- اختلال در شنوایی ، بویایی ، چشایی و بینایی
- ناتوانی در حرکت دادن عضو و یا چند اعضای بدن
- تند خویی
- احساس سبک سری
- بیهوشی
- سرعت پایین تنفس
- ناآرامی ، کرختی و عدم هماهنگی
- سردرد شدید
- با لکنت صحبت کردن و محو دیدن
- گرفتگی گردن یا استفراغ
- بعد از بهبودی اولیه علائم بطور ناگهانی بدتر شوند.
- ورم در ناحیه ای که آسیب دیده
- استفراغ مداوم
مناسب ترین اقدام هنگام ضربه مغزی و یا آسیب های مغزی ایجاد شده حین ورزش چیست؟
اگر گمان میکنید خود شما و یا فرد دیگری دچار ضربه مغزی شده است ، مهمترین مرحله جلوگیری از آسیب بیشتر میباشد . هر فعالیتی که دارید را متوقف کرده و به شخص دیگری بگویید که شما ممکن است آسیب دیده باشید. و درخواست کمک پزشکی کنید. اگر در تیم بازی میکنید، بخواهید که شما را از بازی بیرون کنند و مربی پماد عسل خارجی را از آسیبی که دیده اید در جریان بگذارید.اگر احساس میکنید ناگهان همبازی شما نشانه هایی از گیجی و یا عدم هماهنگی دارد، حتما به مربی گزارش دهید. اگر مربی تیم هستید و متوجه این تغییرات در بازیکنی شدید او را از بازی بیرون آورده و درخواست کمک پزشکی کنید.
دریافت کمک پزشکی فوری برای هر نوع آسیب تروماتیک مغزی از خفیف تا شدید حائز اهمیت میباشد. آسیب دیدگی هایی که بخوبی تشخیص داده نشوند میتوانند ناتوانایی ها اختلالات دراز مدتی داشته باشند. توجه داشته باشید اگرچه مرگ ناشی از آسیب های ورزشی بندرت پیش میآید اما آسیب های مغزی از مهمترین دلایل مرگ ناشی از فعالیت های ورزشی میباشد.
علائم آسیب های خفیف و شدید باید با دقت بررسی شوند و در صورت نیاز فرد مصدوم یک شب در بیمارستان بستری شود. برای بررسی شکستگی جمجمه سر و مقاومت ستون فقرات ممکن است عکسبرداری انجام شود. در بعضی موارد پزشک ممکن است در خواست سی تی اسکن و یا ام آر آی کند تا از این طریق مقدار آسیب وارد شده را بررسی کند. در آسیب های شدیدتر ممکن است عمل جراحی نیاز باشد تا فشار ناشی از ورم را درمان کنند.
اگر پزشک اجازه بدهد تا مصدوم همراه با شما به خانه بیاید حتما دستورالعمل های لازم برای مراقبت های دقیق از او را به شما خواهد داد. این مراقبت ها شامل راه بردن مصدوم هر چند ساعت یکبار و پرسیدن سوالاتی از قبیل “اسمت چیه؟” ” کجا هستی ؟” ، تا مطمئن شوید حال او خوب است . بطور دقیق از پزشک او در مورد علائمی که باید بخوبی تحت نظر بگیرید و یا علائمی که نیاز به توجه و رسیدگی فوری دارند سوال کنید. راهبردها پزشک ها را مجاب میکنند تا در مورد عسل پزشکی اقدامات درمانی آسیب های وارده به مغز از طریق فعالیت های ورزشی ، محتاط باشند و به بیمار اجازه ندهند تا بر طرف شدن کامل علائم به فعالیت هایی که خطر بروز بیشتر آسیب ها را بهمراه دارند بازگردد. و این مدت دوری از فعالیتها ممکن است چند هفته بطول انجامد . اما علائم آسیب دیدگی های شدید ممکن است تا ماهها و یا حتی سالها ادامه پیدا کند. در بعضی موارد ممکن است شخص آسیب دیده (از خفیف تا شدید) نیاز به توانبخشی از قبیل فیزیوتراپی و درمان های حرفه ای، گفتار درمانی، مشاوره روانشناسی، تجویز دارو و حمایتهای اجتماعی داشته باشد.
چگونه خطر ابتلا به آسیب های مغزی را کاهش دهیم؟
بهترین و مهمترین اقدام خریدن و بکارگیری کلاه های ایمنی که توسط مربیان تایید شده است ، میباشد. اطمینان حاصل کنید که سایز مناسب را تهیه کرده باشید تا بخوبی از شما محافظت کند.بر طبق انجمن جراحان اعصاب امریکا ، کلاه های ایمنی باید حین انجام فعالیتهای زیر استفاده شوند:
- بیسبال
- دوچرخه سواری
- فوتبال
- هاکی
- اسب سواری
- اسکیت برد و اسکوتر
- اسکی
- اسنو برد
- کشتی
سایر اقدامات ایمنی شامل :
- پوشیدن لباس های شب رنگ هنگام دوچرخه و یا موتور سواری
- شیرجه نزدن در آب هایی با عمق کمتر از سه و نیم متر و یا اب های تیره که انتهای آن دیده نشود.
- ایمن بودن و بخوبی تعمیر کردن مکان های بازی و تفریحی کودکان
- نظارت ژل مدی هانی و آموزش کودکان برای استفاده از وسایل ورزشی بطور مناسب
- نپوشیدن لباس ها و یا وسایلی که جلود دید را میگیرد.
- پیروی کردن از تمام قوانین پارک های آبی و استخرها
- اسکیت و یا دوچرخه سواری نکردن بر روی سطوح ناصاف
- بازی نکردن و یا ورزش نکردن هنگام خستگی و یا بیماری
