به گزارش ، آسیب بافت غضروفی یکی از چالش های جهانی است که درصد زیادی از مردم را درگیر می کند. عامل اصلی این بیماری که به استئوآرتریت معروف است و در مفاصل مختلف بدن دیده می شود، ضربه و اسپری پرونتوسان یا بیماری تحلیل برنده وابسته به سن است.

در استئوآرتریت، مفاصل دچار درد و سفتی آزاردهنده ای می‌شوند. زانو، یکی از مهم ترین مفاصلی است که در این خصوص بیش‌ترین آسیب‌پذیری را دارد. در واقع ابتلا به استئوآرتریت زانو باعث می شود ساختارهای مختلفی که مفصل زانو را تشکیل می‌دهند، دچار صدمه جدی شوند.

در بیماری استئوآرتریت، به مرور غضروف‌ها از دست می‌روند و این موضوع باعث می‌شود که استخوان‌ها بر روی یکدیگر حرکت کنند. این مسئله حتی می‌تواند شکل استخوان‌ها را تغییر دهد و احتمالا محلول پرونتوسان چیست باعث رشد استخوان های ناهنجاری به نام استئوفیت‌ یا خار استخوانی شود.

علاوه بر این، غشاهایی که مفصل زانو را جدا می‌کنند نیز ممکن است در اثر این بیماری دچار التهاب شوند. این تغییرات همگی بر عملکرد زانو به عنوان یک مفصل بسیار باهمیت در بدن اثر گذاشته و علائمی مانند درد و سفتی را در آن به همراه دارند. مشکل مفصلی فوق بیشتر در افراد بالای ۵۰ سال دیده می شود و احتمالاً بیشترین دلیل آن، تغییرات مربوط به افزایش سن است.

در رابطه با این مشکل معمول سلامت، یکی از پزشکان شرکت وارد کننده بی بران بخش ارتوپدی کشور اقدام به انجام پژوهشی کرده است که در آن، تاثیر سلول های بنیادی را در ترمیم غضروف تخریب شده مفصل زانو مورد ارزیابی واقع شده است.

در این پژوهش که روی موش های صحرایی آزمایشگاهی انجام شده، از سلول های بنیادی مزانشیمی و مواد دیگر استفاده گردیده و اثر هریک به صورت مجزا و همراه با یکدیگر بررسی شده است.

یافته های این پژوهش حاکی از آن است که سلول های بنیادی مزانشیمی گرفته شده از مغز استخوان و همچنین ترشحات این سلول ها می توانند اثر ترمیمی قابل قبولی در بهبود مشکل عروقی آسیب های وارده به بافت غضروف مفصل زانو داشته باشند.

در این خصوص، آقا داود عسگری، مجری پژوهش فوق می گوید: «نتایج به دست آمده نشان داد که تزریق مقدار مشخصی از سلول های بنیادی مد نظر، به خوبی در ترمیم ضایعات غضروفی جانوران مدل مورد استفاده تاثیر دارد».

به گفته این محقق، «مطالعات هیستولوژیک یا بافت شناسی نشان داد که میزان فیبری شدن و همچنین وجود شکاف های ریز و شکاف های عمیق در زانوی موش هایی که تحت درمان با سلول های بنیادی قرار گرفته بودند، کاهش یافت. به علاوه میزان پروتئین مهم موسوم به پروتئوگلیکان در زانوی این موش ها افزایش قابل توجهی نشان داد که خود در بهبود موثر است».

این یافته های پژوهشی که بار دیگر تاثیر موجه استفاده از سلول های بنیادی را در درمان و بهبود آسیب های وارده به نقاط مختلف بدن نشان می دهند، در فصل‌نامه «جراحی استخوان و مفاصل ایران» وابسته به انجمن جراحان ارتوپدی ایران منتشر شده اند.

منبع: سیناپرس