سگهای کرونا یاب
به گزارش : ارتش آلمان تلاش میکند با هدف تشخیص سریع بیماری کووید-۱۹، سگهایی را تربیت کند که از طریق بوکشیدن بیماری کرونا را تشخیص دهند.
ارتش در حال تربیت ۱۰ سگ به این منظور است و گفته میشود سگهای نژاد ژرمن شپرد، اسپانیل و رتریور میتوانند اسپری نیواشا تا ۸۰ درصد، کرونا را به درستی تشخیص دهند.
از سگهای تربیت شده در مکانها و برای مأموریتهای زیادی استفاده میشود؛ در عملیاتهای امداد و نجات برای پیدا کردن انسان و حیوان زیر آوار، در ماموریتهای پلیس در ردگیری و کشف مواد مخدر و همچنین مواد منفجره و حتی در پزشکی، مثلا در تشخیص سرطان. به همه این قابلیتها در سگها شاید به زودی توانایی تشخیص کرونا در بدن انسان هم افزوده شود.
پژوهشگران امیدوارند با تربیت سگ ها در این زمینه بتوان از آنها برای تشخیص کرونا نمایندگی شرکت لوهمن روشه با هدف جلوگیری از انتقال ویروس به دیگران، بهره گرفت.
ارتش آلمان در حال آموزش سگ ها برای این منظور است. گفته میشود که در حال حاضر، سگهای نژاد ژرمن شپرد، اسپانیل و رتریور میتوانند تا ۸۰ درصد، این ویروس را به درستی تشخیص دهند.
ارتش آلمان و مرکز آموزش عالی دامپزشکی شهر هانوفر در چارچوب پروژهای که در آن ده سگ از مدرسه آموزش سگ ارتش آلمان شرکت میکنند، مشغول تربیت سگها برای تشخیص کروناست.
سگهای شرکت کننده از سه نژاد ژرمن شپر، پانسمان suprasorb اسپانیل و رتریور هستند.
سگهای تربیتشده ردیاب و مواد یاب نه تنها قادرند از روی ترکیب ملکولی یک بو، مواد منفجره یا مواد مخدر را ردیابی کنند که حتی میتوانند سرطانهای گوناگون و افت ناگهانی قند خون در بیماران دیابتی را هم بو بکشند. ایده به خدمت گرفتن سگها در ردیابی ویروس جدید کرونا هم از همین توانایی نشأت گرفته است.
تا کنون به سگهای شرکت کننده در پروژه کرونا، نمونههایی از بزاق بیماران مبتلا به کرونا برای بو کشیدن داده شده که در این نمونهها پانسمان کل اکتیو ویروسها را از نظر شیمیایی بیضرر و غیرفعال کردهاند.
بوکشیدن ویروس کرونا توسط سگ ها از بزاق دهان
اما پس از آزمایشهای موفقیت آمیز، تازه باید بر موانع بعدی چیره شد. اکنون پرسش این است که آیا بوکشیدن ویروسهای فعال کرونا در بزاق انسان هم موفقیتآمیز خواهد بود؟
یکی از محققانی که در پروژه تربیت سگ برای تشخیص کرونا شرکت دارد میگوید، این مرحله باید در شرایطی کاملا متفاوت رخ دهد. چرا که به گفته او، باید پانسمان نقره برای سوختگی از این مسئله مطمئن شد که هیچ کس در اثر تماس با نمونههای به شدت عفونی، به بیماری مبتلا نخواهد شد.
آزمایشهای مشابهای هم در بریتانیا، فرانسه و فنلاند جریان دارد که بیشتر بر آموزش سگها از طریق شناسایی ویروس در ادرار و عرق بدن افراد مبتلا متمرکز است و بعضاَ نتایج قابل اعتنایی هم داشته است