به گزارش ، تحقیقات گسترده‌ای از آغاز شیوع پاندمی کووید ۱۹ در زمینه نحوه رفتار ویروس در بدن کودکان انجام شده است که گاهی تحقیقات جدید، بررسی‌های قبلی را نقض کرده‌اند. در ابتدا بیان شد کودکان از لایتسیموس این ویروس در امان هستند، پس از مدتی کودکان نیز به این ویروس مبتلا شدند و برخی جان خود را از دست دادند، به همین منظور محققان دانشگاه کلمبیا واقع در نیویورک مطالعات جامع و کاملی را در رابطه با تعامل ویروس در بدن کودکان آغاز کردند.

در این تحقیقات چهار گروه از داوطلبان بهبود یافته از کرونا شامل ۱۹ بزرگسال که در بیمارستان بستری نشدند، ۱۳ بزرگسال که به دلیل سندرم دیسترس تنفسی ناشی از کووید ۱۹ در بیمارستان بستری شدند، ۱۶ کودک که به دلیل سندرم التهابی چندگانه ناشی از این ویروس بستری شدند و ۳۱ کودک آلوده به ویروس که هیچ‌گونه سندرمی نداشته و نیمی از آن‌ها حتی فاقد علایم ظاهری بیماری بودند، زخم ساق پا مورد مطالعه قرار گرفتند.

در این تحقیقات مشخص شد که تمام این افراد دارای پادتن‌های مربوط به ویروس کرونا بودند که نشان دهنده واکنش سیستم ایمنی در برابر ویروس است اما انواع و میزان پادتن‌ها در کودکان و بزرگسالان تفاوت داشت. همچنین مشخص شد بدن کودکان تنها یک نوع پادتن موسوم به IgG تولید می‌کند که توانایی تشخیص پروتئین تاجدار ویروس کرونا را دارد.

در حالی که بدن بزرگسالان چندین نوع پادتن مربوط به پروتئین تاجدار و سایر انواع پروتئین‌های ویروس را تولید می‌کند و این پادتن‌ها توانایی بیشتری در نابودسازی ویروس دارند.

به گفته محققان واکنش ایمنی کودکان ضعیف‌تر از بزرگسالان است و پادتن‌های پماد برای جای بخیه سزارین تولید شده در بدن آن‌ها نیز کمتر است، زیرا این کودکان در مقایسه با بزرگسالان با شدت کمتری دچار بیماری می‌شوند.

محققان دریافتند هیچ‌یک از کودکان پادتن مربوط به پروتئین nucleocapsid را نداشتند. این پروتئین در سطح خارجی ویروس وجود ندارد و در مواد ژنتیکی آن یافت می‌شود. بنابر این تنها زمانی سیستم ایمنی با آن مواجه می‌شود و اقدام به تولید پادتن می‌کند که ویروس به طور گسترده در بدن پخش شده باشد.

این موضوع نشان می‌دهد که گسترش ویروس در بدن کودکان نسبت به بزرگسالان بسیار کمتر است. همچنین موجب بی‌اعتباری آن دسته از آزمایشات پادتن می‌شود که بر مبنای پادتن nucleocapsid طراحی شده‌اند.

در تحقیقات پیشین مشخص شدرکه واکنش شدید سیستم ایمنی بدن عامل بروز علایم شدید و حتی مرگ در اثر کووید ۱۹ است.

به اعتقاد محققان واکنش ضعیف‌تر سیستم ایمنی در کوکان می‌تواند نشانه‌ای از این باشد که ویروس پیش از گسترش در بدن آنها نابود شده و به همین علت نیز علایم بیماری در آن‌ها خفیف است. همچنین این امر علت انتقال کمتر بیماری توسط کودکان را توجیه می‌کند.

به گفته متخصصان، تولید پادتن به میزان کمتر یا تنوع کمتر به معنی افزایش ریسک آلودگی مجدد کودکان به ویروس نیست. در واقع برای ایمن سازی بدن دریک دوره زمانی مشخص به حجم یا انواع زیادی از پادتن ویروس نیازی نیست.

محققان تاکید دارند با توجه به این که نمونه‌گیری از پادتن‌های داوطلبان در یک نقطه زمانی انجام شده و با گذر زمان ممکن است پادتن‌های تولید شده توسط بدن تغییر کنند برای اطمینان از نتایج این تحقیقات لازم است آزمایش‌های دیگری در بازه‌های زمانی طولانی‌تر انجام پذیرد.