ذرات معلق فلزی و آلاینده های دیگر که در هوای آلوده پنهان شده اند می توانند از طریق بینی به مغز راه یابند و موجب واکنشی التهابی شوند.

التهاب مغز نقش مهمی در بیماری آلزایمر ایفا می کند، از این رو، یک عامل محرک التهاب بیشتر می تواند سلامت شناختی انسان را در یک مارپیچ رو به پایین هدایت کند.

مطالعه ای که توسط پژوهشگران دانشگاه کالیفرنیای جنوبی انجام شد، نشان داده است زنان مسنی که در کرم رژودرم مناطقی با میزان زیاد ذرات معلق هوا نسبت به استاندارد سازمان محافظت از محیط زیست آمریکا زندگی می کنند، 92 درصد احتمال بیشتری دارد به بیماری آلزایمر یا زوال عقل مبتلا شوند.

اکنون ما می دانیم که آلودگی هوا با بیماری پارکینسون و بیماری نورون حرکتی نیز پیوند خورده است و آسیب ناشی از آن می تواند بسیار زودتر از آنچه پیشتر تصور می شد در زندگی انسان آغاز شود.

پژوهشگران دانشگاه لنکستر در انگلیس، شرایط ساقه مغز 186 فرد ساکن شهر مکزیکو سیتی، شهری که برای دهه ها با سطوح خطرناک آلودگی هوا مواجه بوده است، که در بازه سنی 11 ماهگی تا 27 سالگی قرار داشتند را مورد بررسی قرار دادند. آنها نشانگرهایی نه تنها مربوط به بیماری آلزایمر بلکه نشانگرهای مرتبط با بیماری پارکینسون و بیماری نورون حرکتی را در ساقه مغز این افراد یافتند.

همچنین، این افراد دارای تراکم بالایی از ذرات آهن، آلومینیوم و تیتانیوم در ساقه مغز خود، به ویژه در توده سیاه و مخچه لوزالمعده خود بودند.

تغییرات مغزی ناشی از ذرات معلق هوا

نشانگرهایی که پژوهشگران به آنها اشاره داشتند شامل توده های سلول عصبی، پلاک ها و گوریده های ناشی از پروتئین های کژتابیده در مغز، یک نشانه بارز بیماری آلزایمر بودند. این موارد حتی در نوزادی که 11 ماه سن داشت نیز مشاهده شد.

به نظر می رسد که آلاینده های هوا می توانند از طریق استنشاق یا بلع به ساقه مغز راه یابند. آنها به طور خاص با آسیب دیدگی توده سیاه، بخشی از ساقه مغز که مسئول به کار انداختن و مهار نورون های حرکتی است و امکان اجرای روان حرکات را برای ما فراهم می کند، مرتبط بوده اند.

آسیب به توده سیاه ارتباط مستقیمی با ابتلا به بیماری پارکینسون دارد.

چگونگی محافظت از خود در برابر آلودگی

افراد مختلف دارای سطوح متفاوت از آسیب پذیری در برابر ذرات معلق هوا هستند اما یافته های جدید نشان می دهند این که در معرض چه آلاینده های قرار می گیرید و چه چیزی را استنشاق و درمان سوختگی با آب جوش می بلعید به واقع در شکل گیری آسیب عصبی مهم هستند.

در ادامه چند اقدام که می توانند به کاهش آسیب پذیری و محافظت از ما در برابر آلاینده های هوا کمک کنند، ارائه شده اند:

جوانه های بروکلی و دیگر مواد غذایی که به کبد در سمزدایی بدن کمک می کنند را مصرف کنید.

ماهی، به ویژه انواع سرشار از اسیدهای چرب امگا-3 مانند سالمون، ساردین و تن را مصرف کنید. اسیدهای چرب امگا-3 نشان داده اند که با التهاب مغز مبارزه کرده و از برخی آسیب های مغزی ناشی از نوروتوکسین هایی مانند سرب و جیوه پیشگیری می کنند.

ویتامین های B را مصرف کنید. مطالعه ای که در دانشگاه کلمبیا انجام شد، نشان داد که مصرف مکمل های ویتامین B6، B12 و اسید فولیک به میزان قابل توجهی اثر منفی آلودگی هوا بر دی‌ان‌ای را کاهش می دهد.

اسید آلفا لیپوئیک مصرف کنید. این یک آنتی اکسیدان قوی است و از فعالیت کی‌لیت فلزی برخوردار است. هم محلول در چربی و هم محلول در آب، این ترکیب به راحتی در روده جذب شده و از موانع غشایی سلولی و سد خونی-مغزی عبور می کند.

مصرف فسفاتیدیل‌سرین را مد نظر قرار دهید. این یکی از مواد مغذی بسیار آزمایش شده برای سلامت مغز و حافظه است. این ماده مغذی یک بلوک سازنده کلیدی برای سلول های مغز است.

مواد غذایی سرشار از آنتی اکسیدان ها را مصرف کنید. مواد غذایی مانند توت ها، شکلات تلخ، لوبیا قرمز و گیلاس ها که سرشار از آنتی اکسیدان ها هستند می توانند با استرس اکسیداتیو که در پس زوال شناختی قرار دارد، مبارزه کنند.

گلوتاتیون مصرف کنید. با افزایش سن، بدن گلوتاتیون کمتری تولید می کند که برای محافظت از خود در برابر استرس اکسیداتیو ناشی از آلودگی هوا به این آنتی اکسیدان نیاز دارید. سبزیجات چلیپایی و دیگر مواد غذایی سرشار از گلوتاتیون می توانند به افزایش سطوح آن در بدن کمک کنند.

کوانزیم کیو10 و پیرولوکینولین کینون (PQQ) مصرف کنید. همراه هم، این دو آنزیم با تقویت میتوکندری و کاهش استرس اکسیداتیو به محافظت از سلول های عصبی مغز کمک می کنند.

کی‌لیت کردن را مد نظر قرار دهید. این فرایندی است که در آن از یک عامل پیوند دهنده برای گرفتن آلاینده های مضر مانند فلزات سنگین و از بین بردن آنها استفاده می شود.

منبع