یک مطالعه بر روی موش های نری که بیش از یک ماه را در فضا سپری نموده بودند نشان داد که فضا، تاثیری بر قدرت باروری این موش ها هنگام بازگشت به زمین نداشت.

به ژل ایکس پرونتوسان گزارش ایرنا به نقل از پایگاه اینترنتی یاهو نیوز، این نخستین مدرکی هست که تأثیر سفر فضایی را بر قدرت باروری پستانداران نشان میدهد.

علائم مختلفی موجود است مبنی بر این که اقامت در فضا میتواند تأثیر منفی بر اسپرم داشته باشد که از جمله آنها میتوان به آسیب مشاهده شده ناشی از پرتوهای فضایی بر اسپرم یخ‌زده موش هایی اشاره نمود که زمان ۹ ماه مشکل عروقی در فضا قرار گرفته بودند و همچنین کاهش شمارش اسپرم موش هایی که ۱۳ روز در مدار زمین سپری نموده بودند.

اینک پژوهشگران دانشگاه« اوساکا» ژاپن در این آزمایش تازه ۱۲ موش نر را مورد بررسی قرار دادند که مدت ۳۵ روز را در ایستگاه بین المللی فضایی سپری کردند.

بعضی از این موش ها بی وزنی ریزگرانشی( میکروگرانشی) را تجربه کردند ولی دیگر موش ها در قفس های ویژه ای قرار داشتند که به گونه اسپری پرونتوسان ای طراحی شده اند که گرانش مصنوعی ارائه می‌دهند . ریزگرانش یا میکروگرانش( Microgravity)  به شرایطی گفته میشود که شبیه بی وزنی و گرانش صفر هست با این اختلاف که نیروی گرانش دقیقاً صفر نیست و اندازه کوچکی دارد.

پژوهشگران به محض بازگشت این موش ها به زمین از اسپرم آنها برای القاح تخمک های موش های ماده که تجربه سفر فضایی نداشتند، استفاده کردند. پژوهشگران مشاهده اسپری برای زخم کردند که موش های نر فضانورد فرزندان سالم تولید کردند.

این مطالعه نشان داد که اقامت کوتاه مدت در فضای خارجی زمین سبب ایجاد نقص در عملکرد فیزیولوژیکی اندام تولیدمثل مردان، عملکرد اسپرم و زنده ماندن فرزندان نمی شود. این در حالیست که تحقیقات پزشکی نشان داده اند که سفر فضایی اثرها منفی مختلفی بر تندرستی دارد که من جمله آنها میتواند به از بین رفتن عضله و توده استخوانی شرکت وارد کننده بی بران و جهش های سلولی ناشی از قرار گرفتن در معرض اشعه اشاره نمود.

همچنین پژوهش های قبلی به بررسی اثرات سفر فضایی بر روی سیستم های تولیدمثل گونه هایی از جمله توتیای دریایی و پرندگان پرداخته هست.

ولی این مطالعه تازه نخستین مطالعه ای هست که اثرات سفر فضایی را در سطح مولکولی بررسی میکند.

نتیجه این مطالعه در مجله Scientific Reports انتشار شده هست.

منبع