تایوانی در بررسی های خود روی کروناویروس توانستند یک ژن جدید را در آن کشف کنند که میتواند در تکامل ویروس و همه گیری کووید- ۱۹ نقش داشته باشد.

به گزارش ایسنا به نقل از ساینس دیلی، محققان “آکادمی سینیکا” (Academia Sinica) در تایوان، یک ژن پنهان را در کروناویروس بیماری پوستی کشف کرده اند که میتواند در زیست شناسی منحصر به فرد و احتمال همه گیری آن نقش داشته باشد. آگاهی بیشتر در مورد کروناویروس و ژن های هم پوشاننده آن میتواند تاثیر چشمگیری بر نحوه مقابله ما با ویروس داشته باشد.

“چیس نلسون” (Chase Nelson)، محقق ارشد این پروژه اظهار‌کرد: ژن های هم پوشاننده میتوانند یکی از راه هایی باشند که کروناویروس میتواند به کمک آن ها به صورت مؤثر تکامل یابد، ایمنی بدن میزبان را خنثی کند و یا خود را انتقال دهد. شاید شناخت ژن های هم پوشاننده و نحوه عملکرد آن ها بتواند راه‌های جدیدی را برای کنترل هیدروتک کروناویروس ارائه دهد.

محققان، یک ژن هم پوشاننده جدید موسوم به “ORF3d” را در کروناویروس شناسایی کردند و دریافتند که این ژن در کروناویروس “پانگولین” (Pangolin) که پیشتر مشاهده شده بود نیز وجود دارد و شاید کم و زیاد شدن آن، در تکامل کروناویروس نقش داشته باشد. ORF3d، یک واکنش قوی پادتن را در بیماران مبتلا به کووید- ۱۹ برمی انگیزد و نشان می دهد که پروتئین (Protein) این ژن جدید طی دوره بیماری انسان ساخته می شود.

نلسون افزود: ما هنوز عملکرد این ژن را نمی شناسیم و از اهمیت بالینی آن خبر نداریم ولی پیش بینی ما این است که پماد مدی هانی شناسایی آن به واسطه واکنش سلول تی بعید خواهد بود. شاید این موضوع، با نحوه ایجاد ژن در ارتباط باشد.

ژن ها در نگاه نخست، مانند زبان نوشتار به نظر می رسند که در آن، مجموعه ای از حروف وجود دارد و اطلاعاتی را منتقل می کنند. اگر این واحدها گسسته و فاقد هم پوشانی باشند، بین آن ها تداخل ایجاد می شود و چندمنظوره خواهند بود.

او ادامه داد: کشف ژن های هم پوشاننده، دشوار است و برنامه های رایانه ای طوری طراحی نشده اند که بتوانند آن ها را پیدا کنند اما وجود این ژن ها در ویروس ها متداول است. دلیل این موضوع تا حدودی به این دلیل است که ویروس های آران ای، سطح جهش بالایی دارند؛ در نتیجه شمار ژن خود را پائین نگه می دارند تا از بروز بسیاری از جهش ها پیش‌گیری کنند.

نلسون گفت:توجه نکردن به ژن های هم پوشاننده، ما را در خطر نادیده گرفتن جنبه های مهم زیست شناسی ویروسی قرار می دهد.

نلسون و گروهش، یک برنامه رایانه ای ابداع کرده اند تا ژنوم ها را برای یافتن الگوی تغییر ژنتیکی آن ها که به ژن های هم پوشاننده منحصر است، مورد بررسی قرار دهند. آنها امیدوارند که پژوهشگران دیگر نیز ژن هایی را که در آزمایشگاه کشف کرده اند ، مورد بررسی قرار دهند تا نقش آنها را در همه گیری کروناویروس مشخص کنند.

این پژوهش، در مجله “eLife” به چاپ رسید.

منبع