به گزارش سرویس ترجمه ، این یافته می تواند تعدادی از رازهای بالینی کووید را برملا کند. این رازها شامل مجموعه ای از علائم گیج‌کننده‌ای هستند که می توانند همراه با عفونت باشند. تداوم علائم در بعضی افراد ماهها پس از از بین رفتن ویروس را پدیده طولانی مدت کووید می‌نامند. برخی از کودکان و بزرگسالان پس از عفونت دچار یک سندرم التهابی جدی به نام MIS-C یا MIS-A می شوند.

پاول اوتز ، نویسنده اصلی تحقیق ، که در زمینه ایمنی شناسی و خود ایمنی در دانشگاه استنفورد تحصیل می کند می گوید: “این نشان می دهد که ویروس ممکن است مستقیماً باعث خود ایمنی شود ، که بسیار جالب است.”

این مطالعه ، که هنوز مورد تحقیق قرار نگرفته است ، یک سوال اساسی‌تر را نیز مطرح می‌کند که آیا ویروس های عفونت بدن تنفسی دیگر نیز ممکن است تحمل بدن را نسبت به خود کاهش دهند و افراد را برای بیماری های خود ایمنی مانند مولتیپل اسکلروزیس ، آرتریت روماتوئید و لوپوس آماده کنند؟

اوتز می گوید که او و تیمش در مرحله بعدی قرار است بیماران آنفولانزا را مورد بررسی قرار دهند تا ببینند که آیا ویروس ممکن است باعث ایجاد چنین پدیده‌ای شود؟

“پیش بینی من این است که این پدیده فقط مختص کووید نخواهد بود. من می خواهم شرط ببندم که این مورد را در ویروس های تنفسی دیگر هم پیدا خواهیم کرد. “

این مطالعه شامل داده های بیش از ۳۰۰ بیمار از چهار بیمارستان بود: دو مورد در کالیفرنیا ، یکی در پنسیلوانیا و دیگری در آلمان.

محققان از آزمایش خون برای بررسی واکنشهای ایمنی بدن آن‌ها با پیشرفت عفونت استفاده کردند. محققان بدنبال آنتی بادی های خودکاری هستند که سلاح های سیستم ایمنی بدن بوده و ناگهان به بافت های خود بدن حمله می‌کنند . آنها این آنتی بادی ها را با کسانی که آلوده به ویروس عامل کووید نبودند مقایسه کردند.

همانطور که مطالعات قبلی نشان داده بود، آنتی بادی خرید پانسمان ها پس از ابتلا به کووید شایع تر بوده اند - ۵۰٪ از افرادی که به دلیل عفونت در بیمارستان بستری شده اند ، آنتی بادی دارند.

برخی از افراد آنتی بادی با پیشرفت عفونت تغییرات کمی را ایجاد کرده است. این نشان می دهد که آنتی بادی‌ای برای شروع وجود دارد احتمالاً باعث می شود که عفونت از کنترل خارج شود.

اوتز می گوید: “انگار بدن آنها برای بدتر شدن در مقابل کووید تنظیم شده است و این سیستم احتمالاً توسط آنتی بادی ها ایجاد می شود.”

اما در دیگران ، حدود ۲۰٪ از افرادی که به آنها مبتلا بودند ، با پیشرفت عفونت ، آنتی بادی ها گسترده‌تر می شوند و این نشان می‌دهد که آنها مستقیماً با عفونت ویروسی ارتباط دارند.

برخی از اینها آنتی بادی هایی هستند که مانند اینترفرون به اجزای اصلی سیستم ایمنی بدن در برابر ویروس حمله می کنند. اینترفرون ها پروتئین هایی هستند که به سلول های آلوده کمک می کنند تا تقویت شوند و همچنین توانایی کپی کردن ویروس را دارند. از بین بردن آنها مستلزم یک تاکتیک قدرتمند اجتنابی است و مطالعات قبلی نشان داده است که به نظر استومی چیست می رسد برخی افراد با ژن هایی متولد می شوند که باعث عملکرد پایین اینترفرون آنها می شود یا آنتی بادی های ضد این پروتئین ها را ایجاد می کنند این افراد در معرض خطر بیشتری برای عفونت های کوویدی تهدید کننده زندگی هستند. .

علاوه بر مواردی که باعث تخریب سیستم ایمنی بدن می شوند ، برخی از افراد در حال مطالعه آنتی بادی علیه عضلات و بافت های همبند بودند که در برخی از اختلالات نادر دیده می شود.

اوتز می گوید آنها این مطالعه را پس از مشاهده بیماران کووید با مجموعه علائم عجیب و غریب که بیشتر شبیه بیماری های خود ایمنی است تا عفونت های ویروسی مثل بثورات پوستی ، درد مفاصل ، خستگی ، درد عضلات ، تورم مغز ، خشکی چشم ، خونی که به راحتی لخته می شود و ملتهب می شوند ، آغاز کردند.

اوتز می گوید: “نکته ای که بسیار مهم است توجه داشته باشید این است که ما نمی دانیم که آیا این بیماران به بیماری خود ایمنی ادامه می دهند یا خیر.” “من فکر می کنم ما ۶ تا ۱۲ ماه آینده می توانیم به این سوال پاسخ دهیم .”

دونا فاربر ، استاد میکروب شناسی و ایمونولوژی در دانشگاه کلمبیا یافته های این مطالعه را بسیار جالب خواند. وی خاطرنشان کرد که به نظر می رسد بیشتر بیماران در این مطالعه از آسیب گسترده اعضای بدن ناشی از عفونت های خود رنج می برند. او می گوید یک توضیح برای آنتی بادی ها می تواند این باشد که بدن آنها را تولید می کند تا بتواند پاسخ های ایمنی خود را نسبت به ویروس بررسی کند.

وی می گوید: “این آنتی بادی ها به جای هدایت بیماری ، در پاسخ به سطح بالای بافت و مولکول های التهابی منتشر شده به دلیل آسیب ناشی از ویروس و ایمنی ایجاد می شوند.” وی می گوید: “بسیاری از انواع عفونت ها می توانند منجر به خود ایمنی موقت یا بیماری خودایمنی شوند که کاملاً ثابت شده است.”

فاربر که در این مطالعه دخیل نبوده است ، می گوید که به نظر می رسد کوویید طولانی مدت غیر معمول است . همه اینها نشان می دهد که “این ویروس می تواند به بدن آسیب برساند ، اما سیستم ایمنی بدن را تغییر نمی دهد و منجر به بیماری خود ایمنی طولانی مدت می شود.”

برای کشف این که آیا این حمله خود ایمنی ادامه دارد یا خیر ، به مطالعه بیشتر نیاز خواهد بود. اوتز می گوید: یک چیز قطعی است: کووید برای مدت طولانی با ما خواهد بود.

“ما باید درک کنیم که آسیب دیدگی طولانی مدت از این ویروس برای بازماندگان وجود دارد. همه افرادی که بیماری ریوی و قلب دارند در معرض آسیب هستند. ما قصد داریم این ویروس را بررسی کنیم و این برای دهه های بعد است.