عضو هیئت علمی اسپری اپسایت دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، افزود: دسته دیگر موارد استفاده از سمعک مربوط به اختلالات گوش میانی است، استخوانچه های گوش افرادی که بر اثر عفونت آسیب دیده است، تقویت صدا را انجام نمی دهند و به همین خاطر با وجود سالم بودن اعصاب گوش شنوایی بیمار کاهش می یابد.

وی با تاکید بر اینکه سمعک نشانه پیری نیست، تصریح کرد: همان طور که عینک زدن نشانه پیری نیست، افراد باید بدانند اگر شنوایی آنها محدودیت دارد باید پیکو اسمیت اند نفیو از سمعک استفاده کنند و این تابو را در ذهن خود از بین ببرند که استفاده از سمعک مساوی با پیری است.

صفوی ادامه داد: زمانی که روش های دیگر درمانی یعنی درمان های دارویی نمی تواند به شنوایی بیمار کمک کند، سمعک یکی از گزینه های درمانی است.

وی با اشاره به اینکه برخی از افراد باور دارند در صورت استفاده از سمعک گوش آنها تنبل می شود، گفت: این باور اشتباه است و استفاده از سمعک گوش را گاز عسل تنبل نمی کند.

وی ادامه داد: وقتی یک گوش فرد شنوایی مطلوب دارد، حتی اگر گوش دیگرش دچار مشکل باشد، در استفاده از سمعک الزامی وجود ندارد و با همان یک گوش سالم می تواند صداها را بشنود؛ البته ممکن است این افراد در جهت یابی محل صدا، نسبت به کسانی که هر دو گوش آن ها شنوایی مطلوب دارد دچار مشکل باشند.

عضو هیئت علمی دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، با بیان اینکه نیاز افراد به شنوایی با توجه به شغل، سن و موقعیت اجتماعی پیچش بیضه آنها متفاوت است، افزود: اگر اختلال شنوایی، فرد را در زندگی روزمره و برقراری ارتباط با دیگران دچار مشکل کرده باشد، به خصوص در افرادی که شغل و موقعیت اجتماعی آنها مانند معلمان مستلزم شنوایی قوی است نیاز بیشتری به استفاده از سمعک وجود دارد، اما برای مثال یک فرد کشاورز برای ادامه شغل خود نیاز کمتری به حس شنوایی دارد.

وی تاکید کرد: بر خلاف باور بسیاری از افراد، الزاما کوچک بودن سایز سمعک به معنی بهتر بودن کیفیت آن نیست، پانسمان لوهمن روشه انتخاب اندازه سمعک در وهله اول بر مبنای نظر پزشک و در وهله دوم بر مبنای نظر بیمار است.

صفوی با بیان اینکه قدرت تقویت صدا در سمعک هایی که سایز خیلی کوچکی دارند محدود است، یادآور شد: کسی که قدرت شنوایی خیلی محدودی دارد، با استفاده از سمعک های خیلی کوچک نمی تواند نیاز خود را بر طرف کند.

منبع: مهر

منبع